Poljoprivreda - Srbija

Poljoprivreda šansa za razvoj Čoke

Sa oko 11 hiljada i 300 stanovnika, opština Čoka spada u red malih i nerazvijenih lokalnih samouprava. Od nekada privredno stabilne male lokalne zajednice, čokanska opština sa sedam naseljenih mesta sada se suočava sa sve većim odlivom stanovništva, nezaposlenošću, lošom putnom infrastrukturom i sve manjhjom nadom da će biti bolje.

Nakon loših privatizacija i gašenja nekoliko preduzeća u Čoki, osnovne privredne delatnosti su poljoprivredna proizvodnja - stočarstvo, povrtarstvo i gajenje lekovitog bilja, primarna prerada duvana. Bez obzira na veliku konkurenciju, upravo poljoprivreda je trenutno primarna delatnost i šansa za najveći broj poljoprivrednih gazdinstava na teriotoriji opštine.

"Mi bi privredu trebali da baziramo na doradi naših poljoprivrednih proizvoda, proizvoda sa ovog terena. Ono što možemo da proizvedemo, to moramo i iskoristiti – kako u oblasti ratarstva, tako i u stočarskoj proizvodnji", kaže Ferenc Balaž, predsednik opštine Čoka.

Severoistok Vojvodine, pa i opština Čoka, suočava se sa velikim problemom skrajnutosti – loša putna mreža, infrastrukturni problemi, urušena privreda i poljoprivreda koje ne donose željeni pomak. Male opštine pokušavaju da nađu načine kako bi isfinansirale rešavanje najurgentnijih problema.

"U okviru infrastrukturnih projekata, vopda i putna mreža su najvažniji, to su priopriteti za eventualna ulaganja, popravke i sanacije. U okviru svojih mogućnosti, već smo ulagali, a planiramo to da učinimo i u narednom periodu. Naravno, u svemu tome neophodna nam je pomoć Pokrajine i nadležnih republičkih institucija", kaže Ferenc Balaž, predsednik opštine Čoka.

Preko 50 procenata stanovništva Čoke i sedam naseljenih mesta opštine su mađarske nacionalnosti, a mogućnost dobijanja mađarskog državljanstva doprinela je sve većem odlivu mladih ljudi. Da li i kako u teškim ekonomskim uslovima, bez posla i pertspektive očekivati oporavak tog kraja.

Najavljen projekat otvaranja graničnog prelaza sa Rumunijom, kod mesta Vrbica, sigurno bi doprineo većoj ferkventnosti i otvaranju bar kakvog-takvog prostora za oporavak tog dela Banata. Ako bi i jedan ministar infaratsrukture, saobraćaja ili nekog drugog resora, prošao tim delom Vojvodine, ni najudobniji službeni automobil ne bi bio – dovoljno udoban. Nažalost, i autobusi gotovo i da ne saobraćaju.